Kabinetsdeelname is valkuil voor GroenLinks

We zijn ontzettend blij, dat GroenLinks 10 zetels heeft gewonnen, maar euforie over de verkiezingsuitslag is niet aan de orde.

Allereerst waren de 4 zetels van vier jaar geleden het absolute dieptepunt voor de partij.  Met de ‘vrijzinnig liberale’ koers van Halsema was de oud-linkse aanhang van de partij al aan het twijfelen gebracht en door de goedkeuring van de militaire Kunduz-missie raakte GroenLinks een fors deel van haar aanhang en van dit politiek geschoolde en aktieve kader kwijt. De steun voor de Kunduz-missie door een partij met een mogelijk wat naïef anti-militaristische opstelling staat bijna gelijk aan politieke zelfmoord. De PvdA bevindt zich nu in een vergelijkbare situatie, omdat de PvdA haar kiezers, die in hoge mate door de economische crisis zijn geraakt, niet de verwachte sociale bescherming heeft geboden. Ook het psychologisch effect van de (beleids)uitruil tijdens de kabinetsformatie is m.i. onderschat. Compromissen bij de kabinetsformatie zijn onvermijdelijk en daardoor acceptabel, maar uitruil betekent dat grote groepen kiezers die om specifieke redenen op de PvdA hebben gestemd, op die gebieden feitelijk het VVD-beleid mogelijk hebben gemaakt.

De grote verdienste van Bram van Oijik is, dat hij naar de leden van de partij heeft geluisterd en de parlementaire koers van de partij meer in overeenstemming heeft gebracht met de politieke visie van de leden. Met de meer activistische groene en sociale koers die Jesse Klaver met verve vertegenwoordigt, zal een deel van dit oude kader zijn teruggewonnen, maar het grootste deel van de kiezers- en ledenaanwas zal zowel letterlijk als figuurlijk groen zijn: jong, enthousiast en idealistisch, maar ook onervaren en met een onrealistisch korte politieke tijdshorizon. Ook bij de nieuwe aanhang kan het sluiten van compromissen snel omslaan in teleurstelling en …. in stemmen met de voeten.

Desalniettemin: GroenLinks heeft het momentum en dat moeten we benutten door onze partij inhoudelijk en qua ledental uit te bouwen en onze banden met politieke geestverwanten te versterken. Als voormalig gemeenteraadslid in een kleinere gemeente is mij opgevallen, dat de kennis van het GroenLinks-gedachtengoed bij veel gemeenteraadsleden onder de maat is. Gechargeerd gezegd kan ieder nieuw lid direct op een verkiesbare plaats komen te staan, omdat er geen of onvoldoende andere kandidaten zijn. Daarom is mijn eerste voorstel:

  1. We moeten onze leden scholen, niet alleen in het parlementaire handwerk, maar ook in de grondslagen van onze groene en sociale politiek. Met deze verkiezingsuitslag wordt de financiële armslag van de partij fors vergroot, zodat de partij (het landelijk bureau én het wetenschappelijk bureau) niet alleen via het vluchtige internet, maar ook op papier met de leden kan communiceren.  
     
  2. De communicatie binnen de partij moet zodanig worden ingericht, dat we van elkaar kunnen leren. Daarbij is het te overwegen één of enkele internetfora te creëren, waarin lokale initiatieven op groen of sociaal gebied worden gedeeld en bediscussieerd. Onze aanhang en ons kader buiten de grote steden is beperkt, terwijl onze partij juist daar moet groeien om dé groene en linkse partij van Nederland te worden. Daarom zou onderzocht kunnen worden, hoe vanuit de krachtige kernen van GroenLinks de periferie versterkt zou kunnen worden.
     
  3. De gemeenteraadsverkiezingen beginnen nu. Versterk de partij en de binding met de kiezers door lokaal specifiek groenlinkse initiatieven te ontplooien. Elkaar ontmoeten is daarbij het sleutelwoord. Ook hierin zou het landelijk bureau een faciliterende rol kunnen spelen (bijvoorbeeld door in een databank personen met specifieke deskundigheden in contact te brengen met afdelingen die op dat gebied vragen hebben, c.q. initiatieven willen nemen).

Ik zou de partij afraden om in een kabinet met VVD/CDA/D66 te stappen. GroenLinks is nog niet groot en stabiel genoeg om in zo’n centrumrechts kabinet een koersverandering tot stand te brengen. Op sociaal gebied is er vrijwel niets te realiseren, behalve misschien op het gebied van de flexibilisering van de arbeid. De recente verWILDERSing van de standpunten van de VVD en het CDA inzake het immigratiebeleid en de zgn. nationale culturele identiteit biedt ook weinig hoop op verandering. Op milieugebied kunnen mogelijk stappen vooruit worden gezet bij de produktie van groene energie, mede omdat werkgeversorganisaties bij de VVD hierop aandringen en ondernemers hieraan kunnen verdienen. Maar het principe van de vervuiler betaalt, het aanpakken van de milieuvervuiling door het autoverkeer en de door GroenLinks voorgestane belastinghervorming zal onbespreekbaar zijn. Als de partij zich de komende verkiezingen (gemeenteraad, provinciale staten, Eerste Kamer) verder weet te versterken en zich via lokale en regionale initiatieven en netwerken weet te verankeren, zal over enkele jaren de partij regeringsrijp zijn.

Contact met Anton:
Email: apmvandaalen@xs4all.nl
Facebook: https://www.facebook.com/anton.vandaalen
LinkedIn: https://nl.linkedin.com/in/antonvandaalen
Wie is Anton?